Naturalnym bogactwem gminy są lasy, które porastają 21% jej powierzchni. W runie występuje 995 gatunków roślin naczyniowych, a 73 z nich podlegają ochronie. Spośród zwierzyny spotkać można tu sarnę, zająca, lisa, dzika, kunę domową i leśną, borsuka, jelenia. Obszar Suchedniowsko-Oblęgorskiego leży w zasięgu naturalnego występowania dębu i jesionu. Jodła, buk i jawor osiągają tutaj północne granice swych zasięgów. Kompleksy leśne Parku stanowią w Polsce główną ostoję dla modrzewia polskiego – należącego do największych osobliwości naszej flory. Bogactwem gatunkowym cechuje się roślinność runa leśnego. Na uwagę zasługują m.in.: paprocie – podrzeń żebrowiec i pióropusznik strusi, widłaki – wroniec, jałowcowaty, goździsty i spłaszczony; rośliny kwiatowe – kosaciec syberyjski, goryczka wąskolistna, mieczyk dachówkowaty, pełnik europejski, rosiczka okrągłolistna, lilia złotogłów, wawrzynek wilczełyko, storczyki – buławik czerwony i mieczolistny, storczyk szerokolistny, męski i plamisty, obuwik pospolity.Z gatunków awifauny występują bocian czarny, cietrzew, słonka, jastrząb. Spośród owadów spotkać można największe krajowe gatunki chrząszczy: jelonka rogacza i kozioroga dębosza. Na Perzowej Górze można znaleźć kilka rzadkich i chronionych roślin, takich jak lilia złotogłów, czosnek niedźwiedzi, paprotka zwyczajna czy kokorycz pełna. Ciekawym znaleziskiem może też się okazać łuskiewnik – oryginalna pasożytnicza roślina o pięknych różowych kwiatach.
W strukturze upraw dominującą rolę odgrywają zboża, które zajmują:
- żyto – 39%
- jęczmień – 20%
- pszenica – 15,9%
- owies – 9,5%
- mieszanki zbożowe – 3,9%
- pszenżyto – 10,6%
Uprawą o istotnym znaczeniu są ziemniaki (21,7% powierzchni gruntów ornych). Łącznie uprawa roślin zbożowych i ziemniaków zajmuje 83% powierzchni gruntów, a 17% przeznacza się pod uprawę roślin pastewnych, przemysłowych i warzyw.
Suchedniowsko-Oblęgorski Park Krajobrazowy położony jest w północnej części województwa świętokrzyskiego i obejmuje Pasmo Oblęgorskie Gór Świętokrzyskich od zachodu oraz duży kompleks leśny Puszczy Świętokrzyskiej na Płaskowyżu Suchedniowskim od wschodu. W jego obszarze znajdują się także Wzgórza Kołomańskie i Wzgórza Tumlińskie, a najwyższym wzniesieniem jest Góra Siniewska (448 m n.p.m.). Powierzchnia parku wynosi blisko 22,5 tysiąca hektarów, a utworzono go w celu ochrony nie tylko krajobrazu, ale też unikatowych elementów przyrody i kultury regionu, które stanowią pozostałości po Staropolskim Okręgu Przemysłowym.
W skład Suchedniowsko-Oblęgorskiego Parku Krajobrazowego wchodzą także rezerwaty przyrody – rezerwat „Świnia Góra”, „Dalejów”, „Barania Góra” i „Góra Krasna” – oraz unikat w regionie, zabytek przyrody Dąb Bartek znajdujący się w Zagnańsku. Poza nim warto wspomnieć też o odsłonięciu geologicznym piaskowców tumlińskich w Ciosowej. W pobliskim kamieniołomie w Zachełmiu odkryto ślady najstarszych czworonogów w historii planety – tetrapodów.
Wiele znajduje się na terenie parku zabytków techniki – związanych z takimi dziedzinami przemysłu jak choćby górnictwo czy hutnictwo. Najbardziej znanym są ruiny pieca hutniczego w Samsonowie czy pozostałości zakładu wielkopiecowego Bobrzy. Wśród zabytków o innym, niż przemysłowy, charakterze wspomnieć warto choćby Pałacyk Sienkiewicza w Oblęgorku gdzie mieści się dziś Muzeum Henryka Sienkiewicza będące oddziałem Muzeum Narodowego w Kielcach.
Spacer po gminie Strawczyn 